بازگشت
جانرابه کف ګرفته وسوداکنم کم است
محمدنعیم جوهر محمدنعیم جوهر

 

دل راغــلامِ درګة لیـلاکنـم کــم اســت

مجنون صفت روانةصحراکنم کم است

　

ګــردِ غُــبارِراهــی تُــرا نازنـینِ مــن

بــا نــازِعاشقـانـه دلاساکنم کــم است

　

درسرزمیـنِ عشــق به پاسِ وفـاي تــو

خودرا فــداي نرګسِ شهلا کنم کم است

　

ازدستِ رنجت ای فلکِ پُـرجفــاي مــن

ترکِ جهان ومـردمِ دنــیاکـنم کم اســت

　

بهــرِعــلاجِ زنــده ګي نــورِدیــده ام

جانرابه کف ګرفته وسوداکنم کم است

　

این قلبِ خونچکانِ خود٬ای خواهرِعزیز

خــاکِ درِ عنایـتِ زیــبا کنم کـم اســت

　

ایــن بــختِ نابکارِ سیــه روزِ خوشـرا

بــي ابرو نموده ورسوا کنم کم اســت

　

روزِاګــر بــجاي خــودم دامـنِ رقیــب

تسلیــمِ درد و رنج و بلاها کنم کم است

　

قلبِ شکسته و جګرِداغــدارِ خویــش

قربانِ نامِ پاکِ تو لیلا کنم کم اســت

　

برآن دلِ که دربرِتوسنګ ګشته اســت

مرګ ازخداي خویش تمناکنم کم است

　

صدباراګرکه (جوهرِ) یوسف نماي تو

زندانیش به امرِ زلیخا کنم کم اســــت

 

22.03.2013

آلمان

　

لعل وګُهر

***

　

تا شبنم صبح مُشکِ تـر مـیریـــزد

از غُــنچة نو رسیده زر میریزد

　

ازساقة نسترن درین جوشِ بهــار

صد ناز و کریشمه و شررمیریزد

　

از چهـرة ګلــرُخانِ زیباي بهــار

دامـن دامـن ګلابِ تــر میریـــزد

　

بر یادِ رُخت ز ګوشة چشمِ ترم

صد بار دیګر خونِ جګرمیریزد

　

ازدامنِ آسمانِ هفت رنــګ ســـرم

جُــزسنګ کُجا٬لعل وګُهر میریــزد

　

ازخامة فضلِ ما به فضل وکرمـش

در ګلشنِ ما شیر و شکر میریــزد

　

از دیــدنِ پـرتو فــروغِ رویــت

چـرخِ فلکم خاک بــسرمیریـــزد

　

تا غم نشود کباب چون سینة مــن

سیلابِ دو دیده اشکِ ترمیریزد

　

ګردستِ دُعابرم بسوي ربِ خویش

سنګِ قمــرم تُرا بــسر میریـــزد

　

هر لحظه بدامانِ جهانِ مــن وتــو

از خامة عــاشقان هــنر مــیریــزد

　

از بالِ شکستة دلِ (جوهرِ) تــــو

در کنجِ قفس همیشه پر میریــزد

 

01.04.2013

آلمان


April 5th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان